1.چاله ها، گودالها و حفره ها: که درون آنها تاریک و تیره است به احتمال می توانند محل ورودی به غاری باشند.

2.گودالها یا زمینهای فرو ریخته شده:گودالهای کم عمق یا عمیق در روی سطح زمین نشان دهنده جایی است که سنگ آهک فرسوده شده و احتمال دارد ارتباط دهنده مسیری به تالاری زیر زمینی باشد. بیشتر این گودالها کوچکتر از آن هستند که در نقشه های توپوگرافیک نمایش داده شوند بنابراین تنها راه یافتن آنها از طریق جستجو و بررسی میدانی می باشد.

چشمه های Resurgences (آبهایی که از کارستها بیرون می آیند. این آبها اگرچه بصورت چشمه هستند اما چون از لایه های خاک، شن و... عبور نمی کنند فیلتر نشده می باشند ): وقتی جریان آبی از طریق گودالها و فرورفتگیها وارد زمین می شوند می بایست از نقطه دیگری از زمین خارج شوند.(معمولا از چشمه های کارستی). اما مسیر این جریان آبهای زیرزمینی همیشه آشکار و مشهود نیست. اغلب این چشمه ها، آب را در محلی که مایلها با نقطه ورود فاصله دارند تخلیه می کنند. این چشمه ها و نواحی اطراف آن یکی از گزینه های خوب برای یافتن دهانه ها و محلی برای حفاری می باشند.

5.نهر خشکی که در هوای بارانی جریان در آن وجود دارد: در لایه های سنگهای کارستی، گاهی اوقات جریان شبکه آبهای زیرزمینی با آبهای سطحی بصورت موازی پیش می روند. در زمانهایی که بارش کم است یا اصلا بارشی وجود ندارد، این جریانهای سطحی به علت جذب آب به لایه های زیرسطحی، کاملا خشک می شوند. در زمانهایی که هوا بارانی است، مجاری زیرسطحی نمی توانند تمام حجم آب را هدایت کنند بنابراین نهرهای سطح زمین هم بخشی از این آبها را هدایت می کنند. در نواحی سنگ آهکی این نهرهای خشک می توانند یک منبع خوب برای یافتن ورودی مجراهای زیرسطحی باشند.(غار)

6.جریان هوا: به علت متفاوت بودن دما و فشار هوا، بیشتر غارهای بزرگ دارای نوعی تنفس می باشند. جریان هوا به بیرون یا داخل یک غار معمولا نشاندهنده اینست که فضای خالی و بزرگی درون زمین وجود دارد. تنفس غارها، در نتیجه روندی برای برابر شدن دما و فشار هوای داخل غار با بیرون غار ایجاد می شود. جریان ملایم هوای خنک در لابلای سنگها در تابستان و جریان هوای گرم(بخار آب) در زمستان نشان دهنده فضای تالاری در زیرزمین می باشد. جریان هوا می تواند در نواحی اطراف دهانه غار دمای ثابتی را ایجاد کند که این امر باعث بوجود آمدن قشر ضخیمی از خزه ها در آنجا می شود.

7.برفهای ذوب شده: تکه های برف ذوب شده نشاندهنده وجود یک جریان هوای گرم از گودالهای زیرسطحی می باشند. در زمستان در اطراف جایی که برفها زودتر ذوب شده اند به جستجو بپردازید که اغلب در جلوی دهانه غارها هستند. دمای داخل غار در زمستان بیشتر از بیرون هست و گرمای هوای آن باعث ذوب سریعتر برفها می شوند. گاهی اوقات شما می توانید مه ای که به بیرون متصاعد می شود را مشاهده کنید. (همانطور که در بالا اشاره شد).